អត្ថបទពី ៖ ខ្មែរថាមស៍ ថ្ងៃទី១០ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២២
ម្ចាស់អាជីវកម្មសហគ្រាសធុនតូច និងមធ្យមជាច្រើនត្រូវការហិរញ្ញប្បទានដើម្បីជួយពួកគេ ហើយនេះគឺជាកន្លែងដែលរដ្ឋាភិបាលកំពុងព្យាយាមផ្សព្វផ្សាយទ្រព្យសម្បត្តិទូទាំងប្រទេស ហើយមិនមែនសម្រាប់តែប្រជាជនដែលធ្វើបានល្អនោះទេ។ ជាមូលដ្ឋាន យើងចង់ធ្វើការផ្លាស់ប្តូរសម្រាប់ប្រជាជនដូចជាអ្នកនៅតាមខេត្តដើម្បីជួយលើកកម្ពស់ជីវភាពរស់នៅរបស់ពួកគេ។
លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បានផ្តល់ភ្លើងខៀវជាផ្លូវការនៅខែសីហា ឆ្នាំ ២០២០ ដោយជាផ្នែកនៃផែនការស្តារឡើងវិញរបស់រដ្ឋាភិបាលក្រោមក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុ ការបង្កើតក្រុមហ៊ុនរដ្ឋដែលជា សាជីវកម្មធានាឥណទានកម្ពុជា (CGCC) បានណែនាំគំនិតថ្មី ហិរញ្ញវត្ថុធុរកិច្ចនៅកម្ពុជា ដែលត្រូវបានសាកល្បង និងសាកប្រើប្រាស់នៅកន្លែងផ្សេង។
ធានាឥណទាន ដែល CGCC ផ្តល់ជូនត្រូវបានរចនាឡើងដើម្បីជួយអាជីវកម្មដែលមានសក្ដានុពលល្អក្នុងការទទួលបានប្រាក់កម្ចីពីធនាគារ ទោះបីពកគេមិនមានវត្ថុបញ្ចាំដែលជាធម្មតាតម្រូវឲ្យបម្រុងទុកក៏ដោយ។ ក៏អាចផ្តល់ឲ្យពួកគេនូវឱកាសផ្អែកលើគុណសម្បត្តិដែលជារឿយៗខ្វះខាតនៅកម្ពុជាសម្រាប់សហគ្រាសធុនតូច និងមធ្យម និងសហគ្រាសធុនមីក្រូ តូច និងមធ្យម(MSMEs)។
លោក Wong Keet Loong នាយកប្រតិបត្តិនៃក្រុមហ៊ុន CGCC បានប្រាប់កាសែតខ្មែរថាមស៍ថា៖ «ការធានាឥណទានគឺថ្មីនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ប៉ុន្តែមិនមែននៅក្នុងតំបន់នោះទេ ព្រោះប្រទេសណាដែលចង់អភិវឌ្ឍសហគ្រាសធុនតូច និងមធ្យម ចាំបាច់ត្រូវមានអង្គការធានាឥណទានដើម្បីជួយពួកគេឲ្យបន្តការខ្ចី»។
ដោយមានដើមកំណើតមកពីប្រទេសម៉ាឡេស៊ី លោក Wong បានមកដល់ទីក្រុងភ្នំពេញក្នុងកំឡុងខែដែលមានជំងឺកូវីដ-១៩ នៅឆ្នាំ ២០២០ ដើម្បីដំណើរការក្រុមហ៊ុន និងជួយក្រសួងជំរុញកំណើន SMEs និង MSMEs ដែលមានចំនួន ៧០ ភាគរយនៃកម្លាំងការងារនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា និង ៥៨ ភាគរយនៃផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបរបស់ប្រទេស ក៏ដូចជាការផ្តល់ការធានាប្រាក់កម្ចីសម្រាប់ក្រុមហ៊ុនធំៗផងដែរ។
លោកពេញចិត្តនឹងវឌ្ឍនភាពដែល CGCC បានធ្វើក្រោមការការពាររបស់លោក។
លោកនិយាយថា៖ «យើងបានចាប់ផ្តើមគ្រោងការណ៍ដំបូងរបស់យើង គឺគម្រោងធានាឥណទាន ដើម្បីស្តារអាជីវកម្ម (BRGS) នៅថ្ងៃទី ២៩ ខែមីនាឆ្នាំមុន។ វាគឺជាផ្នែកមួយនៃជំនួយកូវីដ-១៩ របស់រដ្ឋាភិបាល ហើយមកទល់នឹងពេលនេះ យើងបានធ្វើការធានាប្រហែល ២៧៥ ដែលសរុបជាទឹកប្រាក់ប្រហែល ២៨ លានដុល្លារ។ ខ្ញុំអាចនិយាយបានថា អាជីវកម្មប្រហែល ២៧៥ បានទទួលអត្ថប្រយោជន៍ពីការធានានេះ ដូច្នេះខ្ញុំគិតថា វាកំពុងដំណើរការទៅយ៉ាងរលូន»។
លោកបានពន្យល់ពីរបៀបដែលមនុស្សចង់ទទួលបានដោយខ្លួនឯងពីការធានាប្រាក់កម្ចី CGCC សម្រាប់អាជីវកម្មរបស់ពួកគេដែលអាចស្នើសុំពីធនាគារដៃគូ ដែលនឹងវាយតម្លៃការដាក់ពាក្យរបស់ពួកគេមុនពេលចែករំលែកវាជាមួយ CGCC ដែលនឹងសម្រេចចិត្តថាតើត្រូវចេញការធានាឬអត់។
នៅលើគេហទំព័ររបស់ CGCC មានស្ថិតិ និងព័ត៌មានគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ជាច្រើន ដែលបង្ហាញសកម្មភាព និងដំណើរការរបស់ក្រុមហ៊ុន ដោយមានព័ត៌មានប្រចាំខែ ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានចុងក្រោយបំផុត និងពន្យល់ដល់អ្នកទស្សនាពីរបៀបដាក់ពាក្យស្នើសុំការធានាឥណទានសម្រាប់អាជីវកម្មរបស់ពួកគេ។ រហូតមកដល់ពេលនេះ សហគ្រាសធុនតូច និងមធ្យម គឺជាអ្នកទទួលការធានាធំជាងគេ ដែលបង្កើតបាន ៩០ ភាគរយនៃចំនួនពួកគេជាមួយនឹងចំនួនតិចជាង ៥០០០០ ដុល្លារ និងតូចរហូតដល់ ១០០០ ដុល្លារ ដែលរួមមានប្រាក់កម្ចីភាគច្រើនដែលផ្តល់ការធានាដោយ CGCC ។
លោក Wong និយាយថា៖ «ម្ចាស់អាជីវកម្មរបស់សហគ្រាសធុនតូច និងមធ្យមជាច្រើនត្រូវការហិរញ្ញប្បទានដើម្បីជួយពួកគេ ហើយនេះគឺជាកន្លែងដែលរដ្ឋាភិបាលកំពុងព្យាយាមផ្សព្វផ្សាយទ្រព្យសម្បត្តិនៅទូទាំងប្រទេស ហើយមិនមែនសម្រាប់តែប្រជាជនដែលធ្វើបានល្អនោះទេ។ ជាមូលដ្ឋាន យើងចង់ធ្វើការផ្លាស់ប្តូរសម្រាប់ប្រជាជនដូចជាអ្នកនៅក្នុងខេត្ត ដើម្បីជួយលើកកំពស់ជីវភាពរបស់ពួកគេ។ អ្នកដែលអាចពិនិត្យមើលទិន្នន័យនៃអាជីវកម្ម បានស្នើសុំការធានាប្រាក់កម្ចីដែលប្រមូលបានដោយគ្រឹះស្ថានហិរញ្ញវត្ថុចូលរួម (PFIs) ធនាគារ និងគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ ដែល CGCC ចាប់ដៃគូជាមួយ ដើម្បីផ្តល់ប្រាក់កម្ចី។ ទោះយ៉ាងណា លោកបានកត់សម្គាល់ថា ការងារមិនបានមកដោយគ្មានការលំបាកនោះទេ។
លោកបន្តថា៖ «ដោយសារការធានាឥណទានមានសភាពថ្មីនៅកម្ពុជា បុគ្គលិកធនាគារ និងម្ចាស់អាជីវកម្មមួយចំនួនមិនទាន់យល់នៅឡើយទេថា តើវាអាចផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ដល់ពួកគេដោយរបៀបណា ពីព្រោះជាប្រពៃណីនៅពេលដែលធនាគារចង់ខ្ចីប្រាក់នៅទីនេះ អ្វីដំបូងដែលពួកគេសួរគឺវត្ថុបញ្ចាំដែលពួកគេមាន។ អ្នកត្រូវតែអប់រំទាំងបុគ្គលិកធនាគារ និងអតិថិជន។ យើងនិយាយជាមួយនាយកប្រតិបត្តិ និងអ្នកគ្រប់គ្រងកំពូលរបស់ធនាគារ ពួកគេយល់ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានរកឃើញការផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានរវាងអ្នកគ្រប់គ្រងសាខា និងអ្នកលក់ អ្នកដែលប្រឈមមុខនឹងអតិថិជននៅមានភាពខ្វះខាត»។
បញ្ហាមួយទៀតដែលលោក Wong ជួបប្រទះគឺការភ័យខ្លាចពីអាយុដែលរាលដាលដល់សហគមន៍ធនាគារនៅទីនេះ ព្រោះមនុស្សប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធដែលលាយបញ្ចូលគ្នារ។
លោកនិយាយថា៖ «ធនាគារិកក៏មានការព្រួយបារម្ភផងដែរថា ប្រសិនបើអតិថិជនដឹងថា CGCC ជារបស់រដ្ឋាភិបាល នោះពួកគេអាចនឹងមានការប្តេជ្ញាចិត្តតិចជាងក្នុងការសងប្រាក់កម្ចី។ ខ្ញុំអាចយល់ពីការភ័យខ្លាចនេះដោយផ្អែកលើការរំលោភបំពានប្រព័ន្ធដែលបានរាយការណ៍កាលពីអតីតកាល»។
ការងារនេះរួមមានការផ្តល់ប្រាក់កម្ចីមិនមានសុវត្ថិភាព ដែលបង្កើតបានស្ទើរតែ ៨០ ភាគរយនៃប្រាក់កម្ចីដែលធានាដោយ CGCC ។
លោកបន្តថា៖ «ធនាគារមិនធ្វើការផ្តល់ប្រាក់កម្ចីមិនមានសុវត្ថិភាពក្នុងចំនួនធំទេ ព្រោះពួកគេបារម្ភពីភាពមិនទទួលខុសត្រូវ ឬភាពស្មោះត្រង់របស់មនុស្ស។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលប្រទេសមានភាពចាស់ទុំ ហើយនៅពេលដែលអ្នកខ្ចីមានភាពចាស់ទុំ ការផ្តល់ប្រាក់កម្ចីមិនមានសុវត្ថិភាពនឹងមកដល់ ទោះបីជាវាត្រូវការពេលបន្តិចក៏ដោយ»។
ចំពោះម្ចាស់សហគ្រាសធុនតូច និងមធ្យម ដែលដាក់ពាក្យស្នើសុំកម្ចី លោក Wong កត់សម្គាល់ថា កម្រិតនៃចំណេះដឹងផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុក្នុងចំណោមពួកគេ ជាទូទៅត្រូវកែលម្អផងដែរ៖ «ខ្ញុំក្រឡេកមើលកម្មវិធីកម្ចីមួយចំនួន និងវិធីដែលពួកគេគ្រប់គ្រងហិរញ្ញវត្ថុរបស់ពួកគេ ដូចជាការចំណាយធៀបនឹងការចំណាយរបស់ពួកគេ។ ការចំណាយអាជីវកម្ម និងការចំណាយផ្ទាល់ខ្លួនគឺជារឿងពីរផ្សេងគ្នា ប៉ុន្តែភាគច្រើនអ្នកលឺថាអាជីវកម្ម និងបុគ្គលគឺដូចគ្នា។ នៅពេលដែលអ្នកបើកអាជីវកម្មរបស់អ្នក អ្នកត្រូវប្រាកដថាពួកគេនៅដាច់ដោយឡែកពីគ្នា»។
ខណៈលោកបានទទួលស្គាល់យុទ្ធនាការ តោះ និយាយពីលុយ – Let’s Talk Money របស់ NBC ដើម្បីបង្កើនការរួមបញ្ចូលផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុតាមរយៈការអប់រំ៊ លោកមានការណែនាំថ្មីសម្រាប់របៀបដែលធនាគារអាចដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់តាមរយៈការបង្កើនឌីជីថលនៃសេវាកម្មរបស់ពួកគេ។
លោកបន្ថែមថា៖ «សង្ឃឹមថា ជំនួសឲ្យការគ្រាន់តែប្រើកម្មវិធីដើម្បីធ្វើប្រតិបត្តិការ FI’s អាចដាក់ការអប់រំនៅក្នុងកម្មវិធីរបស់ពួកគេ។ ខ្ញុំប្រាកដថាអ្នកជំនាញផ្នែកឌីជីថលដែលពួកគេមានគឺមានភាពច្នៃប្រឌិត ដូច្នេះពួកគេអាចបង្កើតវាទៅជាអ្វីមួយដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ ដែលនឹងជួយមនុស្សឲ្យប្រើប្រាស់កម្មវិធីកាន់តែច្រើនដោយការផ្តល់នូវអាករលើតម្លៃបន្ថែមផងដែរ»។
បន្ថែមពីលើកំណើនដែលរំពឹងទុកសម្រាប់សហគ្រាសធុនតូច និងមធ្យមក្នុងវិស័យឌីជីថលក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំខាងមុខ លោក Wong មើលឃើញពីសក្តានុពលក្នុងការដំណើរការផលិតកម្មកសិកម្មដ៏ធំនៅកម្ពុជា ដែលជាអ្វីដែលប្រទេសជិតខាងដូចជាវៀតណាមទទួលបានផលចំណេញរួចទៅហើយ។
លោកលើកឡើងថា៖ «នៅកម្ពុជាមិនមានឧស្សាហកម្មខាងក្រោមគ្រប់គ្រាន់ទេ។ ឧទាហរណ៍ ដំឡូងមី និងស្រូវជាច្រើនត្រូវបានដាំដុះនៅទីនេះ ដែលពួកគេដាំ ដុះ បន្ទាប់មកទើបនាំចេញ។ ចំណែកនៅវៀតណាម ឬចិន គេកែច្នៃផលិតផលទាំងនេះ បង្កើតឧស្សាហកម្មផ្សេងទៀតផងដែរ។ លោកមានសុទិដ្ឋិនិយម ពីព្រោះថាឥឡូវនេះ សេដ្ឋកិច្ចបានបើកឡើងវិញ ដែលផ្តល់ឱកាសសម្រាប់អាជីវកម្មដើម្បីព្យាយាម និងរីកចម្រើន»៕
Click here to read about: CGCC Introduces Credit Guarantee Mechanisms and Benefits for Banks, MFIs and Businesses
សមត្ថភាពសងត្រឡប់ គឺជាតម្រូវការជាមូលដ្ឋាន របស់ធនាគារក្នុងការអនុម័តកម្ចី។ ការបំពេញបាននូវកត្តា “លក្ខខណ្ឌ” និង “ទ្រព្យបញ្ចាំ” ខាងលើ មិនទាន់គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីឱ្យធនាគារអនុម័តកម្ចី ហើយ CGCC ក៏មិនទាន់អាចផ្តល់ការធានាឥណទានជូននៅឡើយទេ ប្រសិនបើអ្នកខ្ចីមិនអាចបញ្ជាក់បានអំពីសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការសងត្រឡប់កម្ចីនោះវិញ។ តើក្រុមហ៊ុនអាជីវកម្មអាចបញ្ជាក់អំពីសមត្ថភាពសងបានយ៉ាងដូចម្តេច? ជាថ្មីម្តងទៀត ផែនការអាជីវកម្ម និងរបាយការណ៏ហិរញ្ញវត្ថុដែលអាចជឿទុកចិត្តបាន គឺជាភស្តុតាងដ៏ល្អ។ របាយការណ៏ហិរញ្ញវត្ថុ អាចបង្ហាញពីទ្រព្យសកម្ម បំណុល ដើមទុន ចំណូល និងលំហូរសាច់ប្រាក់ របស់ក្រុមហ៊ុនអាជីវកម្ម ដែលព័ត៌មានទាំងនេះ គឺជាភស្តុតាងដែលអាចជឿទុកចិត្តបាន ក្នុងការវាយតម្លៃអំពីសមត្ថភាពសងរបស់ក្រុមហ៊ុនអាជីវកម្ម។ ចំណែកឯ ផែនការអាជីវកម្ម អាចបង្ហាញពីសកម្មភាពអាជីវកម្ម និងចំណូលនាពេលអនាគត ដែលអាចត្រូវបានប្រើប្រាស់ដើម្បីបញ្ជាក់អំពីសមត្ថភាពសងត្រឡប់ផងដែរ។
